باید بر سرخرافات زد و جهل و جهالت را ریشه سوزانید
به نظر می رسد دلنوشته یا دلسروده ی " قفل روزه" اینجا و آنجا، خرافات سالاران را خواب از چشمان ربود و لرزه به ارکان دین و باورشان به معاد و بهشت انداخت.
و هر یک به تناسب حال و احوال، به عابرین پیاده ی تاریخ و یا عوام دخیل بستند که چرا می گویید بهشت را باور ندارم؟
و شما با این باور نداشتن به عقاید و باور عوام توهین می کنید
عجبا و شگفتا
این شگرد خرافات سالاران را پایانی نیست و هربار برای تحمیل عقاید ضد بشری و ضد کرامت انسانی شان، عوام را سپر خود می کنند تا در پشت آن بنجل ترین کالای فکری و عقیدتی را ابتدا به دست و پای آن عوام زنجیر کنند و بعد با سواری گرفتن از آنها هر آنکس که نوری در ظلمت می تاباند، با ترفند توهین به عقاید عوام خاموش کنند.
چند صد سده ما ایرانیان گرفتار چنین رذالت ها، پستی ها و دست و پا بستن ها هستیم. تا جایی که آنچنان فرصتی برای این خرافات سالاران ایجاد کردیم که نه فقط بر تخت دارا بنشینند بلکه پروانه به دستش دادیم تا تاریخ و فرهنگ و تمدن ایرانی را گردن بزنند که هیچ حتا پروانه دادیم تا جزیی ترین و خصوصی ترین زندگی ملت ایران دخالت کنند..
اما و هزاران اما و ولی
هرگاه کسی شهامت و جرئت سخن گفتن در این باره را در خود بارور می کند و با صراحتی بی همتا بر این خرافات و جهل هجوم می برد و روشنایی در دلها چراغ می آویزد، خرافات سالاران دسته راه می اندازند و بر سر می زنند که:
وا اسلاما و وا مذهب و وا شریعتا
چرا به عقاید عوام توهین و یا بی احترامی می کنید؟
عجب
بر این باور هستم که در فردای رهایی ملت ایران از ایلغار جهل و جهالت اسلامیون در همه شکلش، باید تمامی امامزاده های سراسر ایران را ابتدا متروکه اعلام کرد و سپس این خانه های خرافات و جهل را خراب و بر خاکروبه های آن بنای نو که از آن دانش و موسیقی و زندگی تولید شود، بنا کرد.
باید بی هیچ درنگی ابتدا با بستر سازی فرهنگی و آگاهی دادن در همه ی عرصه های اجتماعی و بویژه بخش تحتانی، خانه های خرافات را ویران کرد و ریشه ی جهل را با تیشه زد.
و این همه بیش از هرکسی به نفع عوام خواهد بود که دیگر ملایی با نام دین و مذهب بر گرده شان سوار نشود، خرافات پروری نکند و تخم جهل نپاشد.
و از این طریق دین و باور به یک امر شخصی و خصوصی تبدیل می شود و احترام خود را در دلها، در خلوت خانه ها کسب می کند.
در این باره دوباره خواهم نوشت
احمد پناهنده
www.apanahan.blogspot.com
www.apanahan.wordpress.com
به نظر می رسد دلنوشته یا دلسروده ی " قفل روزه" اینجا و آنجا، خرافات سالاران را خواب از چشمان ربود و لرزه به ارکان دین و باورشان به معاد و بهشت انداخت.
و هر یک به تناسب حال و احوال، به عابرین پیاده ی تاریخ و یا عوام دخیل بستند که چرا می گویید بهشت را باور ندارم؟
و شما با این باور نداشتن به عقاید و باور عوام توهین می کنید
عجبا و شگفتا
این شگرد خرافات سالاران را پایانی نیست و هربار برای تحمیل عقاید ضد بشری و ضد کرامت انسانی شان، عوام را سپر خود می کنند تا در پشت آن بنجل ترین کالای فکری و عقیدتی را ابتدا به دست و پای آن عوام زنجیر کنند و بعد با سواری گرفتن از آنها هر آنکس که نوری در ظلمت می تاباند، با ترفند توهین به عقاید عوام خاموش کنند.
چند صد سده ما ایرانیان گرفتار چنین رذالت ها، پستی ها و دست و پا بستن ها هستیم. تا جایی که آنچنان فرصتی برای این خرافات سالاران ایجاد کردیم که نه فقط بر تخت دارا بنشینند بلکه پروانه به دستش دادیم تا تاریخ و فرهنگ و تمدن ایرانی را گردن بزنند که هیچ حتا پروانه دادیم تا جزیی ترین و خصوصی ترین زندگی ملت ایران دخالت کنند..
اما و هزاران اما و ولی
هرگاه کسی شهامت و جرئت سخن گفتن در این باره را در خود بارور می کند و با صراحتی بی همتا بر این خرافات و جهل هجوم می برد و روشنایی در دلها چراغ می آویزد، خرافات سالاران دسته راه می اندازند و بر سر می زنند که:
وا اسلاما و وا مذهب و وا شریعتا
چرا به عقاید عوام توهین و یا بی احترامی می کنید؟
عجب
بر این باور هستم که در فردای رهایی ملت ایران از ایلغار جهل و جهالت اسلامیون در همه شکلش، باید تمامی امامزاده های سراسر ایران را ابتدا متروکه اعلام کرد و سپس این خانه های خرافات و جهل را خراب و بر خاکروبه های آن بنای نو که از آن دانش و موسیقی و زندگی تولید شود، بنا کرد.
باید بی هیچ درنگی ابتدا با بستر سازی فرهنگی و آگاهی دادن در همه ی عرصه های اجتماعی و بویژه بخش تحتانی، خانه های خرافات را ویران کرد و ریشه ی جهل را با تیشه زد.
و این همه بیش از هرکسی به نفع عوام خواهد بود که دیگر ملایی با نام دین و مذهب بر گرده شان سوار نشود، خرافات پروری نکند و تخم جهل نپاشد.
و از این طریق دین و باور به یک امر شخصی و خصوصی تبدیل می شود و احترام خود را در دلها، در خلوت خانه ها کسب می کند.
در این باره دوباره خواهم نوشت
احمد پناهنده
www.apanahan.blogspot.com
www.apanahan.wordpress.com
قفل ِ روزه
قفل ِ روزه ی نداشته ام را
هر شب با شراب ناب
باز می کنم
تا در مستی اش
پر شور وُ پر شتاب
به جهنم بروم
زیرا
آن بهشت ِ دروغین را
باور ندارم
و همین دنیا را
عاشقانه، عاشقم
پس خوشا همین بهشت
و شادا بر ما
که تا نفس می کشیم
همین دنیا را لذت می نوشیم
گور پدر کسانی که
آن دنیا را آفریدند
احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )
قفل ِ روزه ی نداشته ام را
هر شب با شراب ناب
باز می کنم
تا در مستی اش
پر شور وُ پر شتاب
به جهنم بروم
زیرا
آن بهشت ِ دروغین را
باور ندارم
و همین دنیا را
عاشقانه، عاشقم
پس خوشا همین بهشت
و شادا بر ما
که تا نفس می کشیم
همین دنیا را لذت می نوشیم
گور پدر کسانی که
آن دنیا را آفریدند
احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر