شادی حق مردم است
اما ای کاش بدانیم برای چه شادی می کنیم
برای خودزنی تاریخی و خویشتن خویش که شادی نمی کنند
بی هیچ گفتگو این عوامی که امروز از روی جهل و نادانی به شادی برخاستند، اگر اندگی آگاه شوند زار زار به حال این روزشان گریه می کنند.
این قرارداد یا توافق هسته ای همسنگ قرارداد ترکمانچای است که ملت ایران را از
بذیهی ترین حقوق بین المللی در چهارچوب NPT محروم کرده است.
خردمندانه ترین راه و روش این بود که در قرارداد با صراحت ذکر می کردند که حکومت اسلامی تا وقتی که در قدرت است، در همه ی عرصه های فعالیت اتمی محروم و تحریم باشد نه اینکه انگشت روی منافع ایران و ملت ایران بگذارند و انها را بعد از حکومت اسلامی تا ربع قرن از حقوق مسلم خودشان در چهارچوب NPT محروم کنند.
هرچند باید به جای این زیرپا گذاشتن حقوق ملت ایران، حکومت اسلامی و اسلامیون را همچنان در تحریم همه جانبه نگه می داشتند تا شرایطی ایجاد می شد و ملت ایران طومار این بیگانه پرستان و ضد ایرانی و ایرانیان را در هم می پیچیدند.
زیرا حقوق ارجمند ملت ایران به زیر کشیدن اسلامیون از تخت دارا است نه اینکه با سرازیر کردن پول های بلوکه شذه ی تک تک ملت ایران در دست آخوندهای اسلامی ضد ایران، جهت ویران کردن و کشتار ایران و ایرانی باشد و به تروریست های ضد زندگی در جهت نا امن کردن منطقه ی خاورمیانه کمک برساند.
اما دریغا که آقای اوباما در هر تندپیچ و تصمیم گیری نشان دادند که پشت سر همین حکومت اسلامی هستند و هیچ ارزشی برای ارجمندی و کرامت انسانی ملت ایران قایل نیستند.
بنابراین از نگاه من به عنوان یک ایرانی، این توافق فاقد ارزش است و آن را به رسمیت نمی شناسم و باور دارم ایراندوستان هم با من در این نگاه، همنظر باشند.
و بی هیچ گفتگو مطمئن هستم بعد از به درک واصل شدن حکومت اسلامی در هر شکلش در ایران، حکومت و دولت پس از آنها این قرارداد را به رسمیت نخواهند شناخت.
بنابراین خطاب به افراد جاهل و ناآگاه که از روی جهل و نادانی برای خودزنی خویشتن خویش به شادی برخاستند، به گویش گیلکی می گویم:
اسب ِ هَدائم خر هَیتیم
از شادی پرئی تیم
یعنی اسب را دادیم و خر گرفتیم و از شادی به پرواز در آمدیم
احمد پناهنده
احمد پناهنده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر