تقدیم به مادر ِ سرفراز و سوگوار علیاحضرت فرح پهلوی شهبانوی ایرانزمین و همدردی با خاندان ِ داغدارشان
مادرم گریه نکن
مادرم گریه نکن ما همه فرزند توییم
چون فرحناز وُ رضا مونس وُ دلبند توییم
دل قوی دار در این عرصه ی بیداد تمنا مادر
گر رسد زخم به تو ما همه زخم بند توییم
گر زما قامت ِ قد، خم شود بهر ِ وطن
با همه جان ِ جوان عاشق وُ پا بند ِ توییم
عاشقیم، عاشق تو، عاشق ِ ایران، مادر
چون نگینی توی گردن، گلو بند ِ توییم
گر شود چشم تو گریان ز درد وُ حرمان
همه تن اشک شویم، چونکه همانند توییم
یا اگر غنچه ی خنده بشود باز چو گل لبهایت
ما چو دشتی همه گل، خنده وُ گلخند ِ توییم
مادرم گریه نکن، دل قوی دار که ما
چون فرحناز وُ رضا جملگی فرزند توییم
درد ِ هجران
رفتی وُ ز رفتنت، درد هجران گذاشته ای
دل ها شکستی وُ مادرت، چشم گریان گذاشته ای
شاهزاده رضا را دلش فشردی وُ غم در آن کردی
شاهدخت فرحناز را اشکبار چو باران گذاشته ای
دیروز لیلای تو لاله وار شقایق گذاشت وُ رفت
امروز تو آن شقایش را بر دل مادران گذاشته ای
پرچم تاریخ ز سوگ تو خم کرد قامتش را به احترام
یک ملت سرفراز را در هجر تو نالان گذاشته ای
امروز دوباره مادر تو جامه ی نیلی نموده به تن
دلها فرو ریخته ای وُ ملتی را گریان گذاشته ای
ناگهان جان ِ جوانت به عشق ایران فرو خشکید
بی گمان در قلب بیشماران درد ِ زمان گذاشته ای
سوگواریم وُ همدرد با مادر وُ برادر وُ خواهرت
سوگ ِ زمان را پس از پدر و لیلا تو بی گمان گذاشته ای
a_panahan@yahoo.de
www.apanahan.blogspot.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر